ตนเป็นที่พึ่งแห่งตน
อัตตาหิอัตตโนนาโถพุทธสุภาษิตบทนี้มีความหมายว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตนทำไมถึงเป็นพุทธศาสนสุภาษิตที่คุณจะได้ยินบ่อยครั้งมากว่าตนเป็นที่พึ่งแห่งตนคืออาจจะอธิบายได้ว่ามันเป็นสุภาษิตที่สอนให้เรารู้จักพึ่งพาตนเองรู้จักที่จะใช้ความรู้ความสามารถของตนเองออกมาช่วยเหลือตนเองและนำพาตนเองไปสู่สิ่งที่ดีสิ่งที่ถูกต้องก่อนที่เราจะไปขอความช่วยเหลือจากผู้อื่นในบางครั้งการที่เราไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่นเราก็ควรช่วยเหลือตัวเราเองก่อนเพราะตัวเราเองย่อมรู้ดีว่าเราเป็นยังไงเรากำลังเผชิญอะไรอยู่ไม่ใช่ว่าเมื่อเกิดปัญหาขึ้นมานิดหน่อยเราก็จะนึกถึงแต่คนอื่นนึกถึงว่าใครนะจะช่วยเราแก้ปัญหานี้ได้ใครนะที่จะทำให้เราผ่านพ้นวิกฤตเหล่านี้ไปนั่นไม่ใช่ความคิดที่ถูกต้องเพราะจริงๆแล้วการช่วยเหลือจากคนอื่นก็ไม่ใช่สิ่งผิดแต่มันควรเป็นสิ่งสุดท้ายที่เราจะไปขอร้องให้คนอื่นช่วยเราควรที่จะพยายามเพราะเราเองก็มีสองมือสองเท้ามีมันสมองมีความคิดความอ่านเช่นเดียวกับที่คนอื่นมีเราควรที่จะเรียนรู้สิ่งเหล่านี้และพัฒนาสิ่งเหล่านี้ให้กลายเป็นเหมือนสิ่งหนึ่งที่เราจะต้องเผชิญอยู่ทุกๆวันดังนั้นหากเราช่วยเหลือตัวเองก่อนแล้วเราไม่สามารถที่จะช่วยเหลือได้จริงๆเราจึงค่อยไปขอความช่วยเหลือจากคนอื่นอย่างน้อยบางครั้งเมื่อผู้อื่นเห็นว่าคนนี้เขาได้ทำอย่างสุดความสามารถของเขาแล้วแต่เขาก็ยังคงไม่มีหนทางที่จะผ่านพ้นมันไปได้เขาก็จะช่วยเหลือเราในทางที่เขาสามารถทำได้นั่นคือสิ่งที่ควรกระทำไม่ใช่พึงกระทำแต่จะให้คนอื่นทำเพื่อเราอยู่ฝ่ายเดียว
https://918kissyou.com/slotxo/
วันที่ :
05/07/2021
เวลา :
01:23:57
ผู้สมัครงาน 
ผู้ประกอบการ 
TH
EN
